(P. Gustaw-Ludwik Toutain).

Oddawna już krytyka literacka jest wielką władczynią we Francji. Ona to stawia na piedestale lub strąca zeń nowe i dawne wielkości, ona decyduje do pewnego stopnia o losie książki lub autora. Nigdzie też może ten rodzaj literatury nie doszedł do takiego wydoskonalenia i wyrafinowania, jak we Francji. Dość wspomnieć nazwiska Gustaw-Ludwik Toutain. Sainte-Beuve'a, Jules Lemaitre'a a i innych ich rywali lub spadkobierców, aby zdać sobie sprawę, jaką potęgą jest w literackim świecie francuskim zdolny krytyk.

Kraków, 1 listopada. Jest zjawiskiem zadziwiającem, że Polska, która posiada taką obfitość talentów aktorskich, nie okazała żadnej inwencyi w zakresie oryginalnychpomysłów ansamblowych, a sztuka aktorska u nas, jako taka, naśladuje i to ze znacznem opóźnieniem te procesy ewolucyjne, jakie tworzą się nie tylko na Zachodzie, ale i na — Wschodzie.

Silne wrażenie i żal powszechny wywołała wśród wszelkich warstw naszego społeczeństwa prawie nagła śmierć znanej działaczki polskiej i literatki ś. p. Melanji Parczewskiej. W latach ogólnej w kraju apatji i zniechęcenia Parczewska była jedną z czołowych bojowniczek swego narodu. Okazywała swą pomoc zwłaszcza tam, gdzie narodowość polska była najbardziej zagrożona: na kresach wschodnich i zachodnich. W roku 1879 pisała o prześladowaniu Unitów na Podlasiu. Od roku 1880 zmarła oddała się całą duszą nieceniu świadomości narodowej na zachodnich naszych rubieżach zagrożonych zalewem germanizmu. Działa w kontakcie z ks. Radziejowskim, redaktorem „Katolika" w Bytomiu i Badurą pastorem w Międzyborzu, — zwłaszcza w kierunku uświadomienia narodowego kobiet śląskich.

Dzisiaj i jutro z okazyi, po dwa odbędą się przedstawienia. Popołudniu daną będzie „Pani prezesowa", a wieczorem „Klaudjusz" z p. Nowackim w tytułowej roli i p. Czarnowskim, który pożegna się z publicznością krakowską w roli Wheelera. Jutro popołudniu powtórzony będzie raz jeszcze „Pocałunek wojny" Kiedrzyńskiego, a wieczorem „Dom naprzeciwko".