Zmieszać 2 części mąki z mchu z 1 częścią mąki żytniej (mech starannie opłukać i w gorącym piecu wysuszyć, a następnie zetrzeć na mąkę) — rozczynić ciepłą wodą, dodać nieco kwasu (drożdży) i soli z kminem, następnie postawić rozczyn na ciepłem miejscu. Po wypieczeniu rozkrawa się chleb na małe tafelki, jak sucharki.

Przy użyciu w równej części mąki żytniej z mąką z mchu, chleb będzie znacznie smaczniejszy. Podobny chleb otrzymuje się z mąki żytniej, z mchu i koniczyny. W tym celu suszy się pączki koniczyny białej lub czerwonej w pełnym kwiecia i tłucze na mąkę, poczem miesza się dwie trzecie mąki pszennej, dwie trzecie koniczyny i jedną trzecią żytniej.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-07-1917

Zdejmuje się z żołędzi wierzchnią łupinę, kraje je w drobne kawałki i włożywszy do naczynia — polewa wodą — tak aby je woda na cal pokrywała. Po upływie 15-stu godzin wodę odlać, a świeżą naczynie napełnić — i czynność tę tak długo powtarzać, dopokąd woda zupełnie czystą nie zostanie. Poczem suszy się żołędzie na piecu i miele je na mąkę, a następnie miesza z mąką żytnią w równych częściach.

Chleb tego rodzaju stale wypieka ludność w Norwegii, Włoszech i Tyrolu.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-07-1917

Bierze się trzy trzecie surowo roztartej białej rzepy i jedną trzecią mąki żytniej. Chleb z tej mieszaniny wypieczony jest bardzo smaczny, a co ważniejszo jeszcze pożywny.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-07-1917

Opłukane ziemniaki zostawić na wolnem powietrzu, aby oschły — potem pokrajać na cienkie plasterki, aby je pozbawić surowego smaku i zapachu, włożywszy do naczynia, zalać wodą i zostawić tak przez 18— 20 godzin. Następnie się je suszy i wkłada do szabaśnika. Po wyschnięciu dalszem miele się je na mąkę i wypieka chleb.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-07-1917