W dniu 9-go kwietnia odbywały się w Królestwie Polskiem wybory do Rady stanu, która ma tymczasowo zastąpić właściwy sejm polski. Wyborów do Rady stanu miały dokonać Rady miejskie warszawska i łódzka (Rada miejska lubelska jest zawieszona), oraz sejmiki powiatowe, z których każdy obejmuje po 4-5 powiatów. Razem ma być wybranych w obu okupacyach 54 członków Rady stanu (24 z niemieckiej, 18 z austryackiej, 7 z Warszawy, 4 z Łodzi). Nadto należeć będzie do niej 12 wirylistów, sześciu biskupów rzymsk.-kat., superintendent wyznania ewangelicko-reformowanego, najstarszy wiekiem rabin żydowski warszawski, rektor uniwersytetu, rektor politechniki i pierwszy prezes sądu najwyższego i 43 mianowanych przez Radę regencyjną.

Wybory te miały się odbyć dnia 27 lutego, ale Rada Regiencyjna odroczyła je z powodu ustąpienia z urzędów wszystkich ministrów polskich. Teraz ogłoszono, że wybory do Rady Stanu mają się odbyć dnia 9 kwietnia. Posłów do tej Rady wybierać będą, jak już pisano, sejmiki powiatowe i rady miejskie w Warszawie, Lublinie i Łodzi.

Gazeta Świąteczna 31 marca 1918

Na ostatniem posiedzeniu parlamentu przemówił poseł Trąmpczyński w obronie Królewiaków, zatrudnionych w Niemczech w następujących słowach:

»Wszelkie rekwizycye, rozliczne internowania, wreszcie bezprawne zatrzymanie kilkukroć stu tysięcy robotników motywował rząd zawsze tem, że Polska i Litwa są częściami kraju nieprzyjacielskiego. Chyba teraz po zawarciu traktatu pretekst ten ustanie.

Chodzi tu o los kilkukroć stu tysięcy (około 700 000) robotników polskich, którzy jako wolni robotnicy przyszli tu przed wojna lub podczas wojny. Wszystkim za pośrednictwem urzędów niemieckich zapewniano, że