W sprawie podatku narodowego na rzecz legionów, komitet kolejarzy ogłasza odezwę do kolegów, wzywający do składania podatku 1% od pensyi, uchwalonego na zebraniu dnia 2 września. Z powodu ewakuacyi Krakowa wypłatę pensyj za październik przyspieszono o dwa tygodnie; obecnie należy ów podatek za październik jak najprędzej uiścić.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 29-10-1914

W ostatnich walkach prowadzonych przez Legionistów w Królestwie Polskiem, zginął Strzelec Chorąży z pułku Piłsudskiego. Pochowany na miejscu bohaterskiej śmierci. Cześć jego pamięci!

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 24-10-1914

„Wiener Allgemeine Zeitung" donosi z Budapesztu:

Gdy wojska rosyjskie dotarty do Marraaros Sziget wysłała przeciw nim komenda wojsk takie i polskich Legionistów. Są to prawdziwi Polacy, gimnazyaści i słuchacze Uniwersytetu w wieku 16-stu do 20-tu lat. Ten oddział polskich Legionistów nie był jeszcze w ogniu i dzielni młodzieńcy pałali formalnie żądzą walki, by rosyanom pokazać silę swej broni. Oni byli pierwszemi', którzy zetknęli się z wojskiem rosyjskiem. Kozacy — jak się zdaje — znali ich już, może z opowiadań a może z własnego doświadczenia, bo nie czekali ataku młodych bohaterów, lecz natychmiast ustąpili z placu i pod osłoną swoich dział opuścili Marmaros Sziget.

Legiony rosną. Sekcya zachodnia N. K. N. zdołała już, zamiast zamierzonych pułków 2-ch, postawić i zorganizować pod każdym względem trzy pułki, a obecnie przystępuje do formowania czwartego. Werbunek otwiera się na nowo. Komisya werbunkowa dla pułku czwartego urzęduje, jak daniej, w Pałacu Spiskim w Rynku głównym.

Dziś przed południem wyjechały nowe oddziały legionistów na pole bitwy. Ogółem dotychczas wyruszyły na plac boju pod komendę pułkownika Piłsudzkiego trzy pułki piechoty, blizko dwa pułki konnicy, oddziały saperów i sanitarne nadto w tych dniach wyruszy artylerya i oddział karabinów maszynowych.

Zaznaczyć należy, że legioniści są znakomicie wyekwipowani i uzbrojeni

Wiedeń, 28 września.

C. k. Biuro korespondencyjne donosi:

Wczoraj po południu wyjechała z Wiednia Krakowa druga kompania wiedeńska Legionu polskiego. Kompania przemaszerowała przez ulice miasta koło ministerstwa wojny na dworzec kolei Północnej, wśród entuzyastycznych owacyi ze strony ludności, która szczególnie licznie zebrała się na dworcu kolei Północnej i wznosiła nieustające okrzyki na cześć odjeżdżających legionistów.

Wczoraj rano przyjechało pociągiem osobowym z Tarnowa pięciu rannych legionistów do Krakowa; ze stacyj kolejowej przewieziono ich do szpitala Św. Łazarza na oddział chirurgiczny. Są wszyscy lekko ranni, przeważnie w nogi. Brali oni udział w zwycięskich walkach z kawaleryą rosyjską nad Wisłą w okolicach Szczucina. W Kozłowie nad Wisłą rozbili legioniści w puch oddział kawaleryi rosyjskiej, złożony z 500 jeźdźców.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 25-09-1914

Wczoraj po południu na przechodzącego ul. Szczepańską legionistę Józefa Rożnowskiego spadł duży kawał gzymsu z Krzysztoforów. Skutki były fatalne, gdyż Rożnowski doznał pokaleczeń na głowie i co gorsze, wstrząsu mózgu. Zawezwano lekarza pogotowia, który odwiózł ofiarę wypadku do szpitala św. Łazarza.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 25-09-1914

W ubiegła sobotę udali się legioniści polscy gromadnie na nabożeństwo do kościoła OO. Jezuitów, następnie do kościoła ewangielickiego. W kościele katolickim, po mszy świętej, pobłogosławił ks. Londzin legionistów na drogę, żegnając ich ciepło i serdecznie. W kościele ewangielickim przemówił do ochodzących legonistów pięknie i po ojcowsku ks. prof. Stonawski. W obydwu kościołach śpiewano pieśni patryotyczne. Po nabożeństwie udali się legioniści nasi do parku A. Sikory, gdzie, po odczytaniu roty przysięgi, nastąpiło zaprzysiężenie nowo zgłoszonych legionistów. Od przysięgi nikt się nie uchylił, mimo, iż wyraźnie jej znaczenie wytłómaczono i nikogo do niej nie zmuszono. — Chwila ta była wzruszająca.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 23-09-1914

„Dziennik obwieszczeń Naczelnego Komitetu narodowego, Sekcyi Zachodniej", obwieszcza w nrze 3, co następuje:

C. i k. Komenda I Polskiego Legionu wydala dnia 10 września podpisany przez gen. majora Baczyńskiego rozkaz, z którego „Dziennik obwieszczeń N. K. N," ogłasza następujące ustępy:

„Po dzień sformowania I-go Legionu polskiego potworzono w kilku miejscowościach organa komisaryatów Wojsk Polskich Rządu Narodowego.

„Z chwilą objęcia komendy I-go Legionu, t. j. z datą zaprzysiężenia Legionu w Krakowie i w Kielcach, znoszę wyż wskazane, jakoteż wszelkiego rodzaju tym podobne organa, oznajmiając, że takowe nie mają nic wspólnego z wojskami I-go Legionu Polskiego.

Z kół legionistów od pewnego czasu dochodziły nas skargi i żale na złe pomieszczenie nieregularne odżywianie. Ze sympatyczny nasz Oddział sanitarny N. K. N. dba o zdrowie żołnierzy i przejęty jest gorąco troską o to, ażeby o ile możności nie cierpieli niedostatku, świadczy dobitnie odezwa naczelnego lekarza Legionu dra M. Staszewskiego do N. K. N., pełna trafnych spostrzeżeń, która nie powinna minąć bez echa i słuszne jej postulaty z pewnością jako objaw dyktowany serdeczną troską o legionistów, zostaną, jak tuszymy, przez N. K. N. uwzględnione i wdzięcznie przyjęte. Oto treść odezwy:

C. i k. komenda Wojskowa w Krakowie rozkazem z dnia 13 września 1914 Prez. Nr. 4244 podała do wiadomości jen. Raczyńskiego, że „sprawność oddziału Legionistów polskich, pozostającego pod rozkazami komendanta Piłsudskiego, udowodniona podczas ostatnich forsownych marszów, zasługuje na zupełne uznanie.

* * *

Oddział pułkownika Piłsudzkiego – jak wiadomo – po wycofaniu się z Kielc udał się na główne pole walki austryackiej z Moskalami. Odznaczenie Legionistów, wystosowane przez komendę wojskową w Krakowie – stwierdza dobitnie karność i bitność legionistów polskich.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 18-09-1914

Portretu nie podajemy ze względów cenzuralnych.

Kapitan, Włodzimierz Zagórski,

urodzony w St. Martin Lanbosque, we Francyi w r. 1882. Syn majętnej rodziny wczesną młodość spędził na wojażach zagranicznych —zwiedził Włochy, Francyę, Niemcy i Anglię. W r. 1889 osiedlił się w Krakowie, gdzie uczęszczał do gimnazyum III. Sobieskiego, które chlubnie ukończył. Po maturze udaje się na studya do Akademii wojskowej w Wiedniu, gdzie utrzymuje stopień porucznika.

Spadkobierca rycerskich tradycyi narodowych. - W komendzie Legionów. - Jak pracuje gen. Baczyński. - Telegram od cesarza do Legionów. - Entuzyastyczne pochwały dla Legionów i pułkownika Piłsudzkiego. - Harmonijny stosunek Legionistów do armii austryackiej i niemieckiej. - Jen. Baczyński o rewii w Kielcach. - Największa troska wodza Legionów.

Wywiad naszego współpracownika u generała Baczyńskiego.

Kraków, 10 września.

Oddanie naczelnej komendy Legionów w wytrawne, a sprężyste ręce jenerała Baczyńskiego, spotkało się u ogółu narodu z niekłamanym entuzyazmem. żołnierz z krwi i kości, zacny obywatel, syn tej samej ziemi, o którą z bronią w ręku w bój idziemy, to jenerał Baczyński, wódz dzisiejszej armii polskiej.

P. Włodzimierz Rice, Amerykanin czystej krwi, osiadły od kilkunastu lat w naszym kraju, znany sportsmen, wstąpił w szeregi Legionu do oddziału automobilowego.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 10-09-1914

Jak się dowiadujemy, równocześnie z członkami drużyny footbalowej „Cracovii” - wstąpili do Legionów członkowie drugiego klubu piłki nożnej w Krakowie „Wisły” w liczby 30 osób. Pod sztandar legionów zaciągnęli się też członkowie lwowskich klubów sportowych „Czarnych” i „Pogoni”.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 10-09-1914

(kn) W Kielcach — jak to opisujemy obszernie na stronie 8-mej — w obecności jenerała Baczyńskiego, kapitana sztabu Zagórskiego i przedstawiciela Naczelnej Rady Narodowej przysięgli polscy legioniści wierność cesarzowi Franciszkowi Józefowi,

jako królowi polskiemu.

Te dwa słowa wstawione w tekst przysięgi żołnierskiej, składanej na terytorium Królestwa Polskiego

maja olbrzymia doniosłość.

Składanie przysięgi.

Za przykładem innych miast i Rada gminna Kęt jednomyślnie uchwaliła na Legiony polskie kwotę 20.000 kor. Wniosek tej sumy postawił radny miasta p. Jul. Boczak. Również i świeżo związane Stowarzyszenie Szynkarzy z Kęt – ofiarowało swój cały kapitał 200 rok na ten cel. I za tym przykładem poszli również i Weterani wojskowi i dali 200 kor. na Legiony. Godziłoby się, żeby i cechy coś dały grosza na te nasze polskie hufce.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 03-09-1914

„Dziennik Kielecki” pisze w nr. 2:

Serce żywiej zabije skoro usłyszy się ten wyraz: polskie Legiony. Napoleońskie tradycye, buńczuczne orły „boga wojny", marsowe twarze ogorzałych wojaków, spieszących niegdyś hen w dalekiej Italii ochoczo pod sztandary obce, gdyż tliła w rycerskich piersiach nadzieja, iż krwią własną wysłuży wdzięczność cesarza, a ten, opłacając się z długu, zaprowadzi ich kiedyś nad ojczyste brzegi Wisły i Niemna i stoczy morderczy i ostatni bój z największym ciemięzcą narodu: Rosyą. Dziś „Legie" nasze powstają w kraju, wśród swoich i nie daleka nadzieja, ale pewność, ale rzeczywistość wzmaga ich moc i hart do walki. Na obszarze odwiecznie naszym stanęła garść pierwszych zawiązków wojsk polskich, aby pozyskiwać legiony chętnych ochotników. Kielcom przypadł zaszczyt i historyczna misya siedziby formującego się pierwszego Legionu Zachodniego.

Pałac spiski, gdzie urzęduje komisya werbunkowa do Legionów Polskich. W bramie stoi warta złożona z posterunku „Strzelca” i „Polowych drużyn Sokoła”.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 28-08-1914