Z Teatru Miejskiego. ("Na łeb na szyję" farsa w 3 aktach Bissona i Silvaina).

Repertuar teatru miejskiego biegnie na łeb na szyję. Wyjątkowe czasy obniżyły rzecz naturalna poziom wymagań stawianych naszej scenie, ale mimo to trzebaby utrzymać pewną granice między farsami a farsami. Tłusta banalność sobotniej premiery nie wydaje się być dostateczną przyczyną do wprowadzenia jej do teatru miejskiego. Zarówno „Debiutowi mojej siostry" jak i farsie „Na łeb na szyję" jest bardzo nie swojsko w teatrze Słowackiego. Widzowie czują się zaskoczeni, poniekąd artyści — a także tradycye....

Czyż nie byłoby rzeczą, wdzięczniejszą wystawić „Śluby Panieńskie" — albo „Oj młody młody" z Jerzym Leszczyńskim? Z tym świetnym artystą możnaby wznowić cały szereg sztuk, na których byłoby pełno — dotychczas pokazano go tylko „w drodze do piekła," — a gdzie czyściec? gdzie niebo?

Artyści grali bardzo dobrze.

Panowie Grabowski i Szymborski bawili publiczność swym humorem. Sekundował im dzielnie p. Żarski, tylko maska twarzy wydała się nam przesadzoną. Bardzo wesołą i miłą Florentyną była p. Bednarzewska„ P. Noskowski budził często homeryczny śmiech. Nudnawą treść sztuki ożywiały swą grą filuterną panie Górska i Jarszewska.

Reżyserya stonowała, o ile to było możliwe, jaskrawości sobotniej premiery.

T. K

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 19-01-1915

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł