Angielski lekarz dr. Wiliam Bennet wystąpił wczoraj na odczycie w Londynie z ciekawą hypotezą o powstaniu raka. Twierdzi on mianowicie, że rak i węgle pozostają ze sobą w najściślejszym związku. Twierdzenie to trzeba w następujący sposób rozumieć: Dr. Wiliam Bennet i kolega jego dr. C. Green po długoletnich doświadczeniach doszli do niezłomnego przeświadczenia, że rak pojawia się tam, gdzie palą węglami; w okolicach natomiast, gdzie nie używają wcale węgala jako środka opałowego – rak przychodzi tylko wyjątkowo i nadzwyczaj rzadko.

Najnowszy cud techniki.

Nowy Jork, w maju.

Kiedy jedną z największych atrakcyi wystawy w Kolonii będzie dom, zbudowany ze szkła, planują Amerykanie obecnie wzniesienie w Nowym Jorku olbrzymiego „drapacza chmur'', również ze szkła. Budynek, o wysokości 12 piątr, będzie cały zbudowany ze szkła, oprawianego w żelazne ramy. Po zupełnem wykończeniu około 78 procent materyatu, użytego do budowy, przypadnie na szkło. Dalszą osobliwością tego niezwykłego domu będzie zupełny brak okien, któreby się dawały otwierać; wentylacyi będzie się dokonywać za pomocą nowego systemu. a powietrze do niej czerpać będą specyalne przyrządy na wysokości II piętra, ponieważ odkryto, iż tam właśnie powietrze jest najczystsze i o wiele lepsze, aniżeli na większej wysokości.

Niebywałe zainteresowanie wywołała w fachowych kołach – jak donosiliśmy już – demonstracya wiszącej kolei w Londynie, wynalazku francuskiego inżyniera Bacheleta, a prasa angielska nie szczędzi mu entuzyastycznych słów uznania. Kolej demonstrowana była w miniaturowym modelu.

Wagony osobliwej tej kolei mają kształt torpedy, a każdy waży około 20 kg. Kół nie posiadają wcale. Z powodu magnetycznych własności aluminium są wagony z tego metalu sporządzone.

Pomnik godziny ma być wkrótce postawiony w Villers-sur-mer, we Francyi, na pamiątkę ustawy, wprowadzającej we Francyi ogólny czas średnio-europejski. Wskutek tej ustawy, wydanej dnia 9 marca 1911 roku, na wszystkich zegarach francuskich posunięto wskazówki o 9 minut 21 sekund. Południk paryski dostał dymisyę, a przyjęto południk Greenvich, który przecina brzeg francuski właśnie w tem miejscu, gdzie znajduje się miasteczko Villers-sur-mer.