VIVAT SEQUENS

Od p. Burghardta, podoficera rachunkowego 57 p. p. 14 komp. otrzymujemy następujący list:

W upalny dzień czerwcowy przybyło kilku oficerów jednego z węgierskich pułków piechoty na spoczynek, po kilkudniowym marszu, do lasku w okolicy Radymna, gdzie stały naszego pułku kuchnie polowe. Cień lasu ochłodził częściowo znużonych, jednak pragnienie dokuczało im straszliwie. W okolicy dawał się odczuwać brak wody, tak, że musieliśmy kilka kilometrów jechać po wodę. Jeden z oficerów przybyłych zwrócił się do mnie z prośbą o szklankę wody, ale nie byłem w stanie im tego uczynić. Widząc jednak ich męki,

wyciągnąłem ostatnią krówkę z obory, to jest flaszeczkę wina i to do tego węgierskiego, którą woziłem z sobą jak relikwie. Grzeczni Węgrzy wymawiali się, że prosili jedynie o wodę, równocześnie jednak pod niebiosa wychwalali staropolską gościnność gospodarza, który zamiast wody zastawia wino. Goście, żegnając się ze mną, pozostawili na stole 15 koron, które natychmiast za ich zgodą wysyłam równocześnie na ręce Sz. Redakcyi jako datek na „Czerwony Krzyż". Vivat sequens!

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 21-07-1915

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł