Z życia Śląska.

Bogumin — Śląsk austryacki, 19 września.

W chwili, gdy cała Polska myśli tylko o jedno sprawie: o walce z barbarzyńskim caratem, i powiat bogumiński nie został wyjątkiem. Wybuch wojny uczczono uroczystym pochodem, przez ulice Bogumińskie wśród śpiewu narodowych pieśni oraz wiecem na Rynku, gdzie Dr. Kluszyński w dłuższem przemówieniu omówił uczucia ożywiające wszystkich Polaków w chwili obecnej.

Bezpośrednio po tym wiecu odbyło się zebranie obywatelskie, na którem komitet Powiatowy złożony został z przedstawicieli stronnictw, który też natychmiast rozpoczął żywą działalność rekrutując nowych legionistów, organizując składki w pieniądzach i naturze. Jakkolwiek Polonia tutejsza biedna, bo składająca się przeważnie tylko z robotników, to jednakże ofiarność wielka tych warstw pozwoliła znaczne kwoty zebrać: początkowo na Skarb Sokoli, Strzelecki, a obecnie na Legiony. Również w myśl uchwały tegoż Komitetu prowadzi Dr. Henryk Kłuszyński Kurs samarytański.

Ludność powiatu bogumińskiego pracuje ze wszystkich sił, solidarnie, bez względu na dzielące ja różnice polityczne.

Przy tej sposobności musimy bardzo charakterystyczny szczegół podać do publicznej wiadomości. Przez Bogumin przejeżdżają transporty rannych, tutaj musi się nieraz zmieniać chorym opatrunki, to też urzędujący lekarze mają dużo do roboty. Mimo to jednak, chociaż polski lekarz z Bogumina-dworca zgłosił się i ofiarował zupełne bezinteresownie swą pomoc, mimo to jednak z powodu nienawiści narodowościowej, dotąd do współudziału go nie powołano.

Nawet w takiej przełomowej chwili, gdy chodzi o pomoc dla naszych bohaterów, uczucia hakatystyczne nie mogą zaginąć.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-09-1914

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł