Ostatnie dwa dni mimo pięknej słonecznej pogody zaznaczyły się u nas nagłem i silnem obniżeniem temperatury. Zwła czcza ranki i nocce są bardzo chłodne. Wczoraj o wczesnych godzinach poranka można było zauważyć na dachach i trawnikach Jekiki puch szronu, a termometr wskazywał zaledwie 4 st. C ponad zero. Drzewa na plantach i w ogrodach miejskich zostają coraz więcej ogołocone z listowia, a ścieżki i aleje zasypane są zeschłym i pożółkłym liściem.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 27-09-1917

Upał, który trwa od trzech dni, daje się Gyardw we znaki wszystkim zmuszonym do przebywania w murach miasta. Wczoraj ciepłota doszła do 40-stu stopni Cela. W godzinach południowych rniasto robi wrażenie wymarłego grodu. Kto musi wyjść na ulicę, przebiega jg jak najprędzej. Inni znowu chronili się przed tropikalnem gorącem w cieniu drzew łub na werandach kawiarń, gdzie zapobiegają, nektarem aikoholowym ewentualnemu udarowi słonecznemu. Wisła została zarekwirowana na szerokiej przestrzeni przez całe gromady amatorów kąpieli obojga płci. Wodociąg miejski pracuje z wytężeniem z powodu zwiększonej potrzeby wody na cele konsumpcyi i kąpielowe. Konsumcya dochodzi do 20.000 m. sz. dziennie. Według barometru na zmianę wcale się nie zanosi.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 04-08-1917

Po prawdziwych orgiach upałów lata, przyszła upalna jesień. Po kilku filiach chłodnych i pochmurnych z początkiem sezonu, które wróżyły wczesną zimną jesień, nastał szereg upalnych dni. Od wczesnego ranka z jasnego błękitu przyświeca słońce, rzucając na ziemię żar swych promieni. W rozpylonem słońcem powietrzu fruwają, białe nitki, które czepiają, się drzew i ludzi, lśnią i migocą srebrem w słońcu i zdradzają niedyskretnie spóźniony wiek lata.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-09-1917

Wczorajsza burza nie trwała długo. Spadła o godzinie pół do 4, deszcz lał jakie 20 minut, potem z przerwami padało jeszcze do godziny pół do 5. I na tem koniec. Zdaje się, że znów będziemy mieli upały nieznośne, jak dawniej.

Kurjer Poznański, 21-07-1917